ACTUALITEIT
ISRAËL - PALESTINA - GAZA
OEKRAÏNE
-
Tom Sauer over Poetin en Oekraïne (interview in De Morgen, 27 mei 2023)
-
Politieke nota over de oorlog in Oekraïne (platform Europa voor Vrede en Solidariteit, feb 2022)
-
Q&A: Russia’s war renews great power nuclear rivalry (Tom Sauer, Clingendael Spectator, 15 feb 2023)
-
Europa voor vrede en solidariteit: Stop de oorlog in Oekraïne!
-
Wat we uit de Cubacrisis kunnen leren over Oekraïne (Tom Sauer, 17 okt 2022)
-
Stop de oorlog in Oekraïne! Statement van de Leuvense Vredesbeweging
- Peace conference: text of Yurii Sheliazhenko, Ukrainian Pacifist Movement
-
Brief aan de premier: "Geen oorlog in Oekraïne" (28 jan 2022)
MILITAIRE UITGAVEN
-
Wereldwijde militaire uitgaven bereiken recordhoogte in 2022
(Lukas Lecluyse, VRTNWS, 24 apr 2023) -
Brief aan de premier: geen 14 miljard extra voor Defensie (28 jan 2022)
KERNWAPENS
ANDERE ONDERWERPEN
Een Israëliër en een Palestijn, beste vrienden verbonden door het verlies van een dochter
Rami Elhanan en Bassam Aramin: ‘Op deze manier blijven er families bijkomen die iemand verliezen door geweld, zoals wij.’
Beiden verloren een dochter door geweld van de andere partij. Toch hebben de Palestijn Bassam Aramin (55) en de Israëliër Rami Elhanan (74) nog steeds hoop op een goede afloop. ‘Zodra het bloed gedroogd is en de lichamen geborgen, zal Israël niet aan de realiteit kunnen ontsnappen.’
Jorn Lelong, in De Morgen, 13 november 2023
Verklaring van de Vrouwenraad:
GAZA: Geweld is nooit een antwoord
Verklaring van de Vrouwenraad: GAZA: Geweld is nooit een antwoord
De recente gebeurtenissen in Israël en de Palestijnse gebieden hebben de wereld geschokt. Terecht. De gruweldaden van Hamas, de koelbloedige en afschuwelijke moorden op honderden Israëlische vrouwen, mannen en kinderen, de ontvoering en gijzeling van Israëlische burgers zijn met geen woorden goed te praten. Het zijn onbetwistbaar oorlogsmisdaden die wereldwijd veroordeeld moeten worden.
Dit geldt echter evenzeer voor de daden van de Israëlische overheid. Het doden van duizenden Palestijnse burgers, vandaag en doorheen tientallen jaren van conflict/geweld, de actuele gijzeling van miljoenen vrouwen, mannen en kinderen onder de meest barre en gewelddadige omstandigheden in Gaza (de aanhoudende bombardementen, het afsluiten van water, elektriciteit, voedsel, medicijnen, humanitaire hulp… zonder mogelijke uitweg voor de bevolking) valt met geen woorden goed te praten. Dit zijn eveneens onbetwistbaar oorlogsmisdaden die wereldwijd veroordeeld moeten worden.
Global Women for Peace, Verenigd tegen de NAVO
Persbericht – 14 juni 2023
Maatschappelijke organisaties doen aanbevelingen om het bloedvergieten in Oekraïne te stoppen
Oekraïense pacifist:
‘Dienstplichtigen worden schoppend en schreeuwend in minibusjes gesleept’ (Knack, 15 mrt 2024)
Jurii Sheliazhenko, Oekraïnes bekendste gewetensbezwaarde, werd veroordeeld tot huisarrest maar neemt de wapens niet op. Hij geeft juridisch advies aan dienstweigeraars en blijft pleiten voor geweldloos verzet tegen de Russische agressie. ‘Als ik word aangeklaagd en veroordeeld, riskeer ik vijf jaar gevangenisstraf met inbeslagname van mijn bezittingen.’
Politieke nota over de oorlog in Oekraïne (platform Europa voor Vrede en Solidariteit, feb 2022)
Tom Sauer: Interview in de Morgen, 27/5/23
Persbericht van ICAN, nav de "G7 Hiroshima-summit",
19 mei 2023 (Engels)
Don’t Contaminate Ukrainian Soil with Depleted Uranium Weapons! (Appeal to G7 Hiroshima Summit in May 2023 by the Citizens’ Network Opposing the Use of DU Weapons in Ukraine)
Wereldwijde militaire uitgaven bereiken recordhoogte in 2022 (Lukas Lecluyse, VRTNWS, 24 apr 2023)
VK levert munitie met verarmd uranium aan Oekraïne
Q&A: Russia’s war renews great power nuclear rivalry (Tom Sauer, Clingendael Spectator, 15 feb 2023)
“ Europa voor vrede en solidariteit “ - Stop de oorlog in Oekraïne!
Collectieve veiligheid is gebaseerd op het beginsel dat veiligheid niet ten koste van anderen mag worden nagestreefd. Nu ontbreekt een vredesnaratief. Wel is er instrumentalisering van de oorlog in een reeds overbewapende wereld. Tom Sauer pleit voor een collectieve veiligheidsstructuur in de wereld.
'Wat we uit de Cubacrisis kunnen leren over Oekraïne’
(Tom Sauer, Hoogleraar UA, Knack, 17 okt 2022)
Hoogleraar Internationale Politiek (UA) en auteur in Knack, 17-10-2022
Hoogleraar Tom Sauer schetst hoe de Cubacrisis, met geluk, werd ontzenuwd, en hoe de afwenteling van die crisis kan inspireren om een diplomatieke oplossing te vinden voor de oorlog in Oekraïne.
De geostrategische spanningen lopen hoog op tussen Moskou en Washington DC. Kernwapens komen in het vizier. De mensen hebben schrik. Zo was het in oktober 1962, exact 60 jaar geleden, toen de Russische president Nikita Chroesjtsjov in het geheim kernwapens trachtte te stationeren in Cuba, de achtertuin van de VS. De wereld heeft indertijd dertien dagen zijn adem ingehouden.
Wat kunnen we vandaag leren over het verloop van die crisis en, nog belangrijker, hoe werden uiteindelijk de plooien weer glad gestreken? Die eerste vraag lag ook voor op een bijeenkomst met de voornaamste toen nog levende hoofdrolspelers in 1992, dertig jaar na de Cuba crisis: de toen nog aan de macht zijnde Cubaanse president Fidel Castro en Robert McNamara, de Amerikaanse minister van Defensie in de Kennedy-administratie. Deze laatste vernam toen van Castro dat er reeds tactische kernwapens op Cuba aanwezig waren tijdens de crisis, iets wat de Kennedy-administratie niet wist. Bovendien had Chroesjtsjov de bevoegdheid om die kernwapens te gebruiken doorgegeven aan Castro, iets waar de Amerikanen ook niet van op de hoogte waren. En tot slot vertelde Castro dat hij die bevoegdheid op zijn beurt had doorgegeven aan zijn kolonels. McNamara wist niet wat hij hoorde.
Had president Kennedy geluisterd naar zijn generaals en Cuba aangevallen, dan bestond het risico dat Cubaanse militairen met tactische kernwapens hadden teruggeschoten en dat in Florida en omstreken 90 miljoen slachtoffers zouden gevallen zijn. Gelukkig had president Kennedy meer oor naar de argumentatie van McNamara en zijn broer Robert, en werd gekozen voor een zachtere aanpak, met name een zeeblokkade.
Komt daarbij dat tijdens die crisis verschillende incidenten voorgevallen zijn die makkelijk tot een nucleaire oorlog hadden kunnen leiden. Zo werd op één van de Amerikaanse luchtmachtbasissen het nucleair alarm gegeven waardoor piloten naar hun vliegtuigen stormden. Achteraf werd vernomen dat het alarm veroorzaakt was door een beer die de omheining had geraakt. Voorts werd een reeds lang geplande test met een intercontinentale raket doorgevoerd alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Ondanks waarschuwingen nam een verkenningsvliegtuig boven Cuba teveel risico’s. Het werd neergeschoten. De piloot overleed en de druk van de luchtmacht om te reageren was zeer groot.
Volgens VS-Defensieminister McNamara was geluk de voornaamste verklaring waarom tijdens de Cubacrisis uiteindelijk geen kernwapens werden gebruikt.
Ook verloor een U2 spionagevliegtuig haar oriëntatie en verdwaalde boven Siberië, achternagezeten door Sovjet-bommenwerpers.
Tot slot werd de communicatie tussen Moskou en één van haar atoomonderzeeërs in de buurt van Cuba verbroken. Net op dat moment werd er munitie afgeschoten door de Amerikaanse marine om de onderzeeër naar boven te jagen. Twee van de drie hoofdofficieren in de duikboot wilden kernwapens gebruiken. Dat laatste werd vermeden omdat de derde officier in kwestie, kolonel Archipov, weigerde. Volgens McNamara was geluk de voornaamste verklaring waarom tijdens de Cubacrisis uiteindelijk geen kernwapens werden gebruikt.
De vraag stelt zich dus hoeveel keer we geluk kunnen hebben? En hoe rationeel is het om een defensiebeleid te stoelen op wapensystemen die heel de wereld om zeep kunnen helpen, en waarbij blijkbaar voornamelijk geluk nodig is om dat te voorkomen? Dit is niet het eerste opiniestuk waarin ik wijs op de gevaren van kernwapens (net zoals de virologen jaren geleden al waarschuwden op de mogelijkheid van een pandemie, en net zoals klimatologen al decennia aan de alarmbel trekken).
Oorlogsnarratief versus creativiteit
Het valt mij bovendien op hoe dominant het oorlogsnarratief in de media is, ook in onze contreien. Zowel de VS, de NAVO als de EU zijn blijkbaar vergeten dat er zoiets als diplomatie bestaat. Alsof er geen alternatief denkbaar is voor de vele wapenleveringen. Ondertussen wordt de productie in sommige bedrijven in ons land stil gelegd; hangen bakkers en beenhouwers hun plunje aan de haak; gaan bedrijven overkop; en kunnen meer en meer burgers hun energierekeningen niet meer betalen. De winter zou wel eens heet kunnen worden in Europa.
De Kennedy-administratie gebruikte creativiteit om eruit te geraken. Zo reageerde ze bewust niet op het bitsig telegram dat op zaterdagmorgen binnenkwam, maar wel op de boodschap van de avond voordien, die gematigder was. En het werkte. Bovenal had president Kennedy door dat ze een uitweg moesten laten voor Chroesjtsjov zodat de man zich met niet al te veel gezichtsverlies akkoord kon verklaren met de onderhandelde oplossing. Zo beloofden de VS publiekelijk Cuba niet meer aan te vallen, iets wat ze een jaar eerder nog gedaan hadden.
Rode lijn
Dat inlevingsvermogen in Rusland lijkt vandaag volledig te ontbreken. Akkoord, Poetin heeft gereageerd op een manier die totaal uit den boze is en heeft zich – net als Chroesjtsjov – misrekend. Wel heeft hij jaren aan een stuk gewaarschuwd dat het opnemen van Oekraïne binnen de NAVO een dikke rode lijn was, wat vanuit het oogpunt van Rusland niet onlogisch is. Hij had zelfs gewaarschuwd dat hij in dat geval de Krim en Oost-Oekraïne zou afnemen. Merkel wist dat heel goed, maar kon niet op tegen de dominantie van de VS binnen de NAVO, die in 2008 wel degelijk besliste om Oekraïne lid te maken (weliswaar zonder een datum te prikken). De rode lijn was overschreden. Poetin was woest. Poetins reactie komt dus niet helemaal uit de lucht gevallen.
De 93-jarige George Kennan, de belangrijkste architect van het naoorlogse indammingsbeleid tegen de USSR, waarschuwde al in de jaren negentig tegen de uitbreiding van de NAVO. Blijkbaar moet men een zekere leeftijd bereikt hebben om voldoende wijsheid en empathisch vermogen te hebben vergaard. Of is het toeval dat de weinige intellectuelen die vandaag voorzichtigheid prediken en het oorlogsnarratief afzweren – Henry Kissinger, Noam Chomsky, en Jürgen Habermas – de negentig lentes gepasseerd zijn en carrièregewijs niets meer te verliezen hebben?
Tom Sauer is hoogleraar Internationale Politiek aan de Universiteit Antwerpen en auteur van De Strijd voor Vrede (Polis)
https://www.knack.be/opinie/wat-we-kunnen-leren-uit-de-cubacrisis/
Belgische Coalitie tegen Kernwapens,
Persbericht, 19 okt 2022
Vandaag, woensdag 19 oktober, heeft de Belgische Coalitie tegen Kernwapens geprotesteerd tegen de militaire nucleaire oefening 'Steadfast Noon' die dit jaar doorgaat op Belgisch grondgebied. De coalitieleden trokken naar het NAVO-hoofdkwartier in Brussel om er hun verontwaardiging te uiten.
https://nonukes.be/nl/neen-tegen-nucleaire-oefeningen-op-belgisch-grondgebied
De NAVO voert momenteel een simulatieoefening voor nucleaire luchtaanvallen uit. Deze oefening wordt jaarlijks gerealiseerd door enkele NAVO-lidstaten met als doel het trainen van piloten, waaronder Belgen, in het transporteren en afleveren van kernbommen. Verschillende NAVO-landen nemen deel, waaronder Duitsland, Italië, Nederland en België. Dit zijn dezelfde landen die als onderdeel van de "nucleaire taakverdeling" van de NAVO, kernbommen van de Verenigde Staten op hun grondgebied huisvesten. De aanwezigheid van deze wapens in België, de nakende vervanging ervan door modernere B61-12 bommen en het houden van dergelijke oefeningen zijn uitdrukkelijke schendingen van het Non-Proliferatieverdrag.
Dit jaar wordt de nucleaire oefening georganiseerd in België, op de militaire basis van Kleine-Brogel, waar sinds 1963 Amerikaanse kernwapens gestationeerd zijn. Het is pas sinds 2020 dat de NAVO de Steadfast Noon-oefening publiekelijk aankondigt. Door het jaarlijkse karakter ervan te benadrukken, lijkt het iets routineus. Op die manier normaliseert de NAVO het bestaan van een dergelijke oefening, en bagatelliseert ze bovendien het gebruik en het gevaar van kernwapens.
De landen van de trans-Atlantische alliantie nemen deel aan een oefening die hen voorbereidt op het gebruik van een wapen dat honderdduizenden mensen tegelijk doodt en gevolgen heeft die geen enkele staat kan trotseren. Het hele discours rond kernwapens is gericht op het minimaliseren van hun gevolgen en het normaliseren van hun gebruik (zo heeft men het bijv. over zogenaamde “tactische” kernwapens, een “beperkte” nucleaire aanval, of in dit geval een “nucleaire oefening”). Dit discours draagt ertoe bij dat hun gebruik alsmaar aannemelijker wordt.
De vernieuwde “tactische” kernwapens die de huidige kernwapens op Belgische bodem in de nabije toekomst zullen vervangen, hebben een vernietigingskracht van tussen de 0,3 en 50kt TNT. Ter vergelijking: de kernbom die de Verenigde Staten op de Japanse stad Hiroshima dropte en 140.000 personen de dood in jaagde, had een kracht van 15kt! Gezien de humanitaire gevolgen van het gebruik ervan voor de mens, het ecosysteem en het milieu, en gezien het illegale en volstrekt immorele karakter ervan, zouden kernwapens nooit deel mogen uitmaken van een wapenarsenaal.
In een tijd van toenemende internationale spanningen, waarin de afgelopen weken herhaaldelijk gedreigd werd met het gebruik van kernwapens, is het uitvoeren van een militaire nucleaire oefening onverantwoordelijk. Het doet het risico op een confrontatie met Rusland alleen maar toenemen.
De vraag mag niet zijn hoe een nucleaire confrontatie kan worden gewonnen, maar hoe ze kan worden vermeden. Het wordt tijd dat België zijn eigen engagementen nakomt en het non-Proliferatieverdrag naleeft door zich te ontdoen van de kernwapens op zijn grondgebied en het Verdrag inzake een Verbod op Kernwapens (TPNW) ratificeert.
Door zich te verzetten tegen het doorgaan van de nucleaire Steadfast Noon-oefening en door de “nucleaire taakverdeling” van de NAVO te verwerpen, zou België een voorbeeld kunnen stellen en de weg kunnen vrijmaken naar de-escalatie en wereldwijde ontwapening.
Waarom de oorlog in Oekraïne aan de onderhandelingstafel moet worden beslecht (Ludo De Brabander, vrede vzw, 13 sept 2022)
Ludo De Brabander
Ten oorlog (Johan Depoortere, Masereelfonds, 27 jul 2022)
Johan Depoortere
Peace Agenda for Ukraine and the World (Yurii Sheliazhenko,Ukrainian Pacifist Movement, 21 Sep 2022)
Yurii Sheliazhenko
Herdenking Srebrenica door "Serbian Peace Women", 2022
“ We zullen de genocide in Srebrenica nooit vergeten!”
11 juli 2022 - 27 jaar Srebrenica
In solidariteit neemt Women in Black - Zene U Crmom Beograd - deel aan de herdenkings- en begrafenisrituelen in Potočari/Srebrenica “ We zullen de genocide in Srebrenica nooit vergeten!”
Bij deze herdenking herhaalt Women in Black haar eisen:
-
dat de genocide in Srebrenica wordt erkend, in de eerste plaats als een teken van respect voor de waardigheid van de slachtoffers, en niet alleen als een van de voorwaarden voor de toetreding van Servië tot de Europese Unie;
-
dat de president en alle andere vertegenwoordigers van de staat stoppen met het ontkennen van de genocide en alle andere oorlogsmisdaden die in Bosnië en Herzegovina zijn gepleegd;
-
dat de ontkenning van genocide en alle misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden als een strafbaar feit worden beschouwd;
-
dat 11 juli wordt uitgeroepen tot herdenkingsdag van de genocide in Srebrenica.
-
dat de muurschilderingen die de oorlogsmisdadiger R. Mladić verheerlijken worden verwijderd;
-
dat de staat Servië afziet van een beleid van aanwakkeren van regionale instabiliteit met name Bosnië en Herzegovina.
Hierbij een indrukwekkend filmpje van de herdenking 25 jaar Srebrenica.
https://balkaninsight.com/2016/10/10/serbian-peace-women-mark-25-years-of-defiance-10-10-2016/
Stop de oorlog in Oekraïne: Statements
STATEMENT
van de Leuvense Vredesbeweging naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne
Wij veroordelen elke vorm van geweld, militair machtsvertoon en militaire logica, en dit van elke partij. Poetin moet de Russische troepen onmiddellijk terugtrekken uit Oekraïne en de territoriale soevereiniteit eerbiedigen.
Wij voelen mee met alle slachtoffers van geweld en de gevolgen van militair optreden en boycots die de burgerbevolking treffen.
Hoe veilig moeten we ons als Belgen voelen door dit gewapende conflict? Kunnen we ons veilig voelen als lid van de Navo? Niets is minder waar. Twee kernwapenstaten, de VS en Rusland staan met messen tegenover elkaar. VS kernwapens staan klaar in Kleine Brogel.
Provocatie, legeroefeningen, wapenleveringen hebben de escalatie in de hand gewerkt. Vredesbewegingen wereldwijd hebben initiatieven genomen en aangedrongen om rekening te houden met veiligheidsbelangen. Ook de vredesbewegingen in Oekraïne en Rusland ondernamen acties om een gewapend conflict te voorkomen. Men is maar zo veilig als de andere zich veilig voelt. Maar het spierballengerol bleef doorgaan.
De diplomatie heeft gefaald. Onze politici keurden vorige maand nog 14 miljard euro extra goed om te investeren in het leger, bewapening en het ontwikkelen er van. Op onze vraag hoeveel ze extra investeren in vredesonderhandelingen, diplomatie, conflictpreventie en management, kregen we geen antwoord.
Wij vragen een onmiddellijk staakt het vuren, hervatting van overleg en bereidheid tot luisteren en handelen vanuit een wederzijds respect voor ieders veiligheidsgevoel.
De Leuvense Vredesbeweging
Lees hier ook de statements van andere verenigingen en diverse vredesoproepen
Belgisch defensiebudget naar 2% van het BBP
Open brief in de Standaard aan de Eerste Minister, 3 juni 2022
Geachte Eerste Minister,
We maken ons ongerust. U wil naar de komende NAVO-top in Madrid (eind juni) trekken met de belofte om het defensiebudget naar 2% van het BBP op te trekken tegen 2035. Mocht de maatregel onmiddellijk worden ingevoerd betekent dat 5 miljard extra op de begroting van defensie, een verdubbeling. In 2017 stemde het parlement een programmawet met investeringen in wapens ter waarde van 9,2 miljard Euro. Begin dit jaar keurde uw regering nog eens een militaire investeringsenveloppe goed van 10 miljard en afgelopen maart deed u er nog eens een miljard bovenop om de operationele behoeften op korte termijn te dekken. Een enveloppe van 20 miljard op vijf jaar tijd. Hoewel geen enkel departement al beter is bediend, wil u daar nog eens een paar miljard bovenop doen.
We begrijpen dat de druk groot is en dat u zich loyaal wil opstellen naar uw NAVO-partners. Maar wat met de loyaliteit tegenover uw bevolking? De stijgende prijzen tasten de koopkracht aan, het aantal mensen dat leeft in armoede neemt snel toe. Uw regering nam weliswaar maatregelen om de energieprijzen te drukken, maar die zijn maar tijdelijk en staan in wanverhouding met de reeds geplande budgetstijgingen voor defensie. De Covid-pandemie heeft een gat geslagen in de begroting en de kwaliteit van de publieke dienstverlening, zoals het openbaar vervoer, dreigt de dupe te worden. Wereldwijd zorgen stijgende energie- en voedselprijzen voor een sterke toename van de extreme armoede, maar een halve eeuw na de belofte om 0,7% van het Bruto Nationaal Inkomen (BNI) te besteden aan ontwikkelingssamenwerking, blijft België al jaren hangen rond de 0,4%. Blijkbaar is die norm minder belangrijk dan de NAVO-norm.
België wil in de pas lopen van de NAVO-lidstaten die sinds de Russische agressie-oorlog tegen Oekraïne samen militaire budgetstijgingen hebben aangekondigd ter waarde van tientallen miljarden euro. In 2021 vertegenwoordigden de NAVO-landen nochtans al 53% van de wereldwijde militaire uitgaven of 17 keer meer dan Rusland, dat verhoudingsgewijs veel meer uitgeeft aan het militaire apparaat (4,1% van het BBP) en weinig marge heeft om die verder te laten stijgen. Als Duitsland alleen al zijn militaire beloften waarmaakt, zal het land anderhalve keer meer uitgeven dan Rusland.
Vraag is waarom er met de nu al grote wanverhoudingen, zoveel extra miljarden naar defensie moeten, terwijl de opwarming van de aarde de toekomst van de planeet bedreigt en dringende investeringen in de energietransitie behoeft. Al jaren schieten de rijke landen tekort om het klimaatfonds te vullen met de beloofde honderd miljard dollar om die energietransitie voor arme landen mogelijk te maken. We vrezen dat de enorme aangekondigde militaire budgetstijgingen ten koste zullen gaan van sociale en klimaatmaatregelen die noodzakelijk zijn om de toekomst van de planeet te vrijwaren.
De wereldwijde militaire uitgaven stijgen al zeven jaar op rij en die maken de wereld er niet veiliger op, integendeel. De overbewapening zet een gevaarlijke wapenwedloop in gang die spanningen alleen maar zullen doen toenemen. De oorlog in Oekraïne zorgt voor grote veiligheidsuitdagingen, maar bewapening is niet de oplossing. In sommige kringen stelt men openlijk dat het de bedoeling is Rusland te verzwakken en mikken daarmee op een lang aanslepende oorlog die het menselijk leed en het risico op een (nucleaire) escalatie verder in de hand dreigen te werken.
We vragen dat België het over een andere boeg gooit. Ons land kan – samen met andere Europese landen - het voortouw nemen van een diplomatiek offensief dat erop gericht is de strijdende partijen terug aan de onderhandelingstafel te krijgen. We weten dat het moeilijk is en dat het wantrouwen tegenover het Kremlin groot is. We stellen evenwel vast dat het erg rustig is op het diplomatieke front en niet alle pistes zijn bewandeld. Zo zouden de vastgelopen onderhandelingen tussen Kiev en Moskou een intensief verlengstuk kunnen krijgen tussen Brussel en Moskou. Europa kan hierin een veel actievere en leidende rol spelen en afstappen van een gemilitariseerde aanpak. Waar een wil is is een weg. Zo zou ook rol van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) als pan-Europese veiligheidsorganisatie kunnen worden versterkt.
Eens de wapens – hopelijk vlug - zwijgen is het noodzakelijk om te investeren in betere relaties met de grootmachten die de NAVO vandaag ‘systemische rivalen’ noemt. Er is samenwerking en herstel van wederzijds vertrouwen nodig. Zoals de voormalige Zweedse premier Olof Palme begin de jaren ’80 aan het eind van de Koude Oorlog schreef: “ons alternatief is gedeelde veiligheid”. Zo’n gemeenschappelijk veiligheidssysteem is noodzakelijk om te vermijden dat de bewapening uit de hand loopt. Op termijn zijn betere onderlinge relaties absoluut noodzakelijk om de grote planetaire dreigingen gezamenlijk aan te pakken: kernwapens, klimaatveranderingen en de groeiende ongelijkheid. Dat is de nagel waarop België keer op keer moet blijven kloppen.
Ondertekenaars:
Miranda Ulens (ABVV)
Thierry Bodson (FGTB)
Jean-Louis Vander Heyden (Agir pour la Paix)
Werner Van Heetvelde (Algemene Centrale ABVV/ FGTB Centrale Générale)
Loïc Fraiture (Amité Sans Frontière - Vriendschap zonder Grenzen)
Herman Michiel (Ander Europa)
Belgische Coalitie tegen Kernwapens
Ria Verjauw (Belgische Coalitie Stop Uraniumwapens)
Lieve Herijgers (Broederlijk Delen)
Filip De Bodt (Climaxi vzw)
Martin Maréchal (CNAPD)
Max Vancauwenberge (Comac studenten)
Claudine Pôlet (Comité Surveillance Otan)
Claire Delstanche (DIEM25)
Els Lauriks (FairFin)
Pierre Galand (Forum Nord Sud)
Annuschka Vandewalle (FOS – Socialistische Solidariteit)
Janneke Ronse (Geneeskunde voor het Volk - Médecine pour le Peuple)
Valerie Del Re (Greenpeace)
Yannick Quéau (GRIP)
Hart boven Hard
Paula Polanco (Intal)
Geert Vanlangendonck (Käthe Kollwitz Collectief)
Michel Vanhoorne (LEF-FGE)
Bert Emmers (Leuvense Vredesbeweging)
Karim Zahidi (Masereelfonds)
Carla Goffi (Mouvement Crétien pour la Paix)
Eva Smets (Oxfam België/Belgique)
Stefan Nieuwinckel (Pax Christi Vlaanderen)
Thomas Blommaert (Uitgeverij EPO)
Fanny Polet (Viva Salud)
Ludo De Brabander (Vrede vzw)
Bram Vranken (Vredesactie)
Stefaan Van den Abbeele (Vredeshuis Aalst)
Ria Convents (Vrouwen in het Zwart Leuven)
https://vrede.be/nl/nieuws/open-brief-over-de-verhoging-van-het-belgisch-defensiebudget
Peace conference: message from Yurii Sheliazhenko, Ukrainian Pacifist Movement (26 mei 2022)
Dear friends, thank you for giving peace a chance at this conference. Peace and solidarity in Europe and worldwide is a powerful dream, but it was turned into a wild delusion of crushing common enemy at any cost which already faces nightmarish risks of protracted bloodshed, food shortages, hyperinflation, economic and ecological crisis, and unthinkable but still seriously planned nuclear war. I think people gathered here understand that peace and solidarity means a need for immediate ceasefire and comprehensive peace talks to find common ground between Ukraine and Russia, between East and West. We are all living on the same planet, and therefore we must find a common ground. But some people are apparently living on a different planet, where deadly weapons and refusal to negotiate somehow brings peace, while distrust and hatred somehow creates solidarity.
Differences between these planets are differences between the progressive culture of peace and nonviolence and archaic culture of war and violence. On the planet of peace the people are talking, on the planet of war the crowds are fighting. But I assure you it is the same planet, the war is just a dark side of it, along with propaganda of war with its unrealistic images of existential enemies and heroic killers defending their country. On the dark side there are a lot of efforts to turn all people into armies through propaganda of war in media and education, military recruiting and mobilization campaigns, corruption and pressure multiplying hawks and harassing doves.
We need to develop the bright side of our planet, strengthen the peace movement to turn belligerent crowds into peace-loving people. We need to build a nonviolent society without enemies and without borders dividing people, a society based on conscientious objection to military service, on refusal to kill or commit any other crime, on restorative justice, universal skills of soft-power self-organization and conflict management. We need peace science and education to learn effective practical methods of nonviolent life. We need media peace and cyber-peace to maintain nonviolent discourse, to shed light into violent darkness on all sides instead of dragging humankind into one-sided darkness. We need a peace economy to invest in peacebuilding instead of self-destruction. Military patriotic upbringing and conscription is common evil of Russia and Ukraine which escalated the conflict and led to the war, and it should be condemned and prohibited by international law as well as such immoral practices as repressions against peace movement in Russia and total military mobilization of population in Ukraine with no respect to sanctity of conscience, personal choices to avoid direct or indirect participation in war. We should challenge the stereotype of military victory insisting on historical truth that all efforts to conquer absolute power were failed painfully no matter how self-righteous conquerors were, that nobody can win everything even under pretext of good cause, that all power should be reasonable and fairly shared and, therefore, we can’t and don’t need to win, we can and need to win-win. I wish all Europe will speak in one voice that war is a problem, not a solution. Let’s refuse to kill and build peace on Earth together.
Wish you peace and happiness.
Yurii Sheliazhenko, Ph.D. (Law)
Executive secretary, Ukrainian Pacifist Movement
Board member, European Bureau for Conscientious Objection (Brussels, Belgium)
Member of the Board of Directors, World BEYOND War (Charlottesville, VA, United States)
Lecturer and Research associate, KROK University (Kyiv, Ukraine)
LL.M., B.Math, Master of Mediation and Conflict Management
24 mei 2020: Internationale Vrouwendag voor Vrede en Ontwapening
Heel iets anders dan de Internationale Vrouwendag in maart, het gaat nu om vrouwen die zich inzetten voor de vrede.
Tijdens de Koude oorlog in de jaren tachtig organiseerden Vrouwen zich in grote aantallen om te protesteren tegen nucleaire wapens en de wapenwedloop. Daarop is toen de Internationale Vrouwendag voor Vrede en Ontwapening is in het leven geroepen door het Women Peacemakers Program. Het doel van de dag is om wereldwijd aandacht te vragen voor de rol van de vrouw als vredesactivist.
De eerste vrouw die de Nobelprijs voor vrede in ontvangst mocht nemen was Bertha von Suttner op 10 december 1905.
Ze zette afdelingen op van Het internatonal Peace and Arbitration Association in andere landen waaronder in Italië, Oostenrijk en Duitsland. In 1891 richt Bertha von Suttner de Oostenrijkse Vredesbeweging op, waarvan ze voorzitster blijft tot aan haar dood.
Ze pleitte verder ook voor de oprichting van een internationaal Hof van Arbitrage.
In 1899 wordt in Den Haag de Eerste Vredesconferentie op regeringsniveau gehouden. Bertha mag zelf niet deelnemen aan de conferentie omdat ze een vrouw is, en houdt dan maar ‘salon’ voor internationale pacifisten, journalisten en politici in het Kurhaus. Op deze vredesconferentie werd dan besloten om een Hof van Arbitrage op te richten. Ongetwijfeld een hoogtepunt in haar leven als pacifiste en activiste. Meer informatie over Bertha von Suttner kun je vinden via deze link.
Brief aan de premier: "Geen oorlog in Oekraïne" (8 Jan 2022)
Naam afzender
Adres Afzender
Aan:
Eerste Minister De Croo - contact@premier.be
Wetstraat 16
1000 Brussel
Minister van Buitenlandse Zaken Wilmes - sophie.wilmes@diplobel.fed.be
Karmelietenstraat 15
1000 Brussel
Leuven, …………2022
Betreft: Oplopende spanningen in Oekraïne
Geachte Minister
De VS en Rusland, twee kernwapenstaten, blijven in Oekraïne een mogelijke escalatie aanwakkeren door wapenleveringen, legeroefeningen en het betrekken van de NAVO partners bij een mogelijk gewapende aanval. Komt het tot een escalatie dan zal ook Europa mee gesleurd worden in een oorlog.
België moet zich binnen de NAVO uitspreken en aandringen om te stoppen met provocatie en aandringen om rekening te houden met de veiligheidsbelangen van Rusland. Het opnemen van Oekraïne in de NAVO ziet Rusland als bedreigend.
Wij sluiten ons aan bij andere Vredesbewegingen en pleiten ervoor om Oekraïne en andere landen in de grenszone tussen de NAVO en Rusland, het statuut te geven van een neutrale staat, in een gedemilitariseerde zone met bijhorende veiligheidsgaranties.
Wij veroordelen elke vorm van geweld en militair machtsvertoon, van elke partij. We vragen aan België om alle diplomatieke middelen in te zetten om tot een vreedzame oplossing te komen in dit aanzwellend conflict. Wij vragen ook dat België andere landen overhaalt om hetzelfde te doen en zich binnen NAVO duidelijk uit te spreken tegen elk militair optreden.
Vriendelijke groeten,
Naam
Handtekening
28 januari 2022
Brief aan de premier: geen 14 miljard extra voor Defensie
Aan:
Minister van Defensie Ludivine Dedonder - ludivine.dedonder@mil.be
Lambermonstraat 8
1000 Brussel
Eerste Minister De Croo - contact@premier.be
Wetstraat 16
1000 Brussel
Betreft: Investering in Belgische defensie 14 miljard
Geachte Minister
Wij vernemen dat ons land de volgende acht jaar 14 miljard euro meer zal investeren in het leger, bewapening en het ontwikkelen er van.
Wij zijn er ons van bewust dat veiligheid een belangrijk aandachtspunt is voor zowel ons burgers als voor de regering. Als Leuvense Vredesbeweging en bezorgde burgers zien wij echter niet hoe agressie door extra bewapening, het investeren in 'slimme' oorlogstechnologie zoals drone-gestuurde mijnen of in F-35 oorlogsvliegtuigen om massavernietigingswapens te vervoeren of te gebruiken, de veiligheid van de bevolking en de wereld kan verbeteren.
Conflicten en spanningen los je niet op een vredevolle manier op met een gewapend optreden en militair machtsvertoon.
Mogen wij u vragen hoeveel de volgende jaren bijkomend geïnvesteerd wordt in extra diplomatie, extra conflictpreventie en geweldloze conflictoplossingen?
België doet mee aan een nieuwe wapenwedloop. Ondertussen wordt de bevolking geconfronteerd met een gezondheids- en energiecrisis. Wij zijn heel verontwaardigd over deze gang van zaken en betreuren ten zeerste de beslissing van de regering.
Vriendelijke groeten,
de Leuvense Vredesbeweging
20 augustus 2021
Afghanistan: oproep tot solidariteit
De Leuvense Vredesbeweging roept de regering op tot solidariteit met de Afghaanse bevolking. Zij stuurde onderstaande brief naar de Eerste minister, de minister van Buitenlandse Zaken en de staatssecretaris van Asiel en Migratie.
Aan de Minister van Buitenlandse Zaken
Mevrouw Sophie Wilmès
Karmelietenstraat 15
1000 Brussel
Aan de Eerste Minister
De heer Alexander De Croo
Wetstraat 16
1000 Brussel
Aan de Staatssecretaris van Asiel en Migratie
De heer Sami Mahdi
Lambermontstraat 2
1000 Brussel Leuven, 20 augustus 2021
Geachte Eerste Minister,
Geachte Minister van Buitenlandse Zaken,
Als Leuvense Vredesbeweging zijn wij heel bezorgd om de veiligheid van de Afghaanse bevolking en vooral voor de Afghaanse vrouwen, mensenrechtenactivisten en journalisten en allen die ons leger en ngo’s hebben bijgestaan.
Wij veroordelen elke vorm van geweld en vragen U om diplomatiek een rol te spelen in internationale onderhandelingen om bloedvergieten te voorkomen en om de mensen- en vrouwenrechten te helpen respecteren onder het Taliban-regime.
Mensenrechtengroepen in Afghanistan waarschuwden reeds maanden geleden voor de snelle opmars van de Taliban. De internationale gemeenschap heeft een afwachtende houding aangenomen met de dramatische gevolgen van vandaag.
Wij vragen om als land solidair te zijn met de bevolking van Afghanistan. Om meer hulp te bieden aan alle mensen die het land willen verlaten. Om luchthavens open en toegankelijk te houden voor mensen die willen geëvacueerd worden.
Wij vragen ook om uw invloed te gebruiken om bij de VN Mensenrechtenraad aan te dringen op een VN-onderzoek naar schendingen van mensenrechten in Afghanistan.
Militaire oplossingen zijn er niet. De illegale inval van 20 jaar geleden en de militaire bezetting sindsdien hebben geen vrede en rust gebracht in Afghanistan, die hebben alleen vele mensenlevens gekost.
Wij vragen met aandrang dat alle beschikbare humanitaire, politieke en diplomatieke middelen maximaal worden benut om de bevolking van Afghanistan te beschermen.
Wij vragen ook om af te zien van de logica ‘dat militaire oplossingen noodzakelijk zijn’.
Democratie en vrouwenrechten kunnen niet van buitenaf en met geweld opgelegd worden.
Met vriendelijke groeten,
de Leuvense Vredesbeweging